ANNE PROVOOST schrijft romans, essays en korte verhalen. Ze is lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Zij won met haar werk de Gouden Uil, de LIBRIS Woutertje Pieterseprijs, twee keer een Zilveren Griffel, twee keer de Gouden Zoen,.... Haar roman Vallen werd verfilmd. Voor In de zon kijken kreeg ze driejaarlijkse Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap, dat is de voormalige Staatsprijs voor Literatuur. Haar werk is in twintig talen vertaald.
‘Mijn teksten ontstaan uit een gevoel van solastalgia, het neologisme waarmee het gevoel van verlies wordt getypeerd bij het zien van teloorgang dat de combinatie is van de Latijnse woorden sōlācium (troost) en het Griekse -algia (pijn). De mens is een kwal die alles verknalt, maar hij is ook bijzonder inventief. Die inventiviteit praktiseer ik met de moed der wanhoop. Ik naai stukjes verwarrende werkelijkheid en bevattelijke onwerkelijkheden aan mekaar met behulp van een ratelende schrijfmachine, omdat dat het enige is wat soelaas biedt, ook al helpt het niet.’