papieren helden

Onzin heeft me altijd gebracht waar ik zijn wilde
Ik hoef maar aan een appel te denken
of hij bloesemt al in boeketten

Maar ik heb het nu toch wel een beetje gehad met
“Ik zit in een notendop
Ik duik in diepe lagen
Mijn huig dient natgemaakt en het liefst niet met water
Ik heb in mijn monddoek kusjes genaaid
met steriele draden”

Ik moet niet meer weten van
“Een zwaluw vloog bij me binnen
Ik probeerde haar nog te grijpen maar
ze had al een gat in mijn oorschelp geslagen
Ze nestte en broedde daar
Ik houd nu mijn hoofd in een muggenbel
als foerage”

Ook niet van getuigenissen als
“Ik ben een aristocrate tot aan het eind van mijn nagels
Ik word al dertien jaar vermist
Mijn hoofd is helemaal mollig intussen
De vrouwen die me hebben gekust zullen met graagte
beweren dat ik veel ben verouderd
De mannen die verliefd op me waren kampen ineens
met de ziekte waarvan ze de naam niet meer weten”

Ik ben een opstapdichter
Ik wil de beste luisteraar zijn
Ik houd me diep in mijn nek
Ik kijk uit het raam naar de slaapheuvels
Mijn dikke plot-stof groeit aan en
mijn geheugen crasht op de vraag of wat daar nu staat
een wijnstok is
of een hinderlijke lettergreep?