papieren helden

We vertrekken
met goede voornemens altijd:
- niet te veel vliegen slikken
- zuinig zijn onder de zon
- tevreden zijn met nu-hebben-we-alles
- een lied van thuis zingen, toonvast aangeheven
- de vooruitkijkspiegel inblikken
- een orgaan doneren aan een orgeldraaier met een kapucijnaapje nu en dan

Maar altijd gebeurt er onderweg iets raars

- Er wordt een mier ontdekt die explodeert als de vijand nadert
(“Ze doen dat volgens The Guardian en De Standaard door hun buik zo hard op te spannen dat hun eigen lichaam uit elkaar spat, ze geven bij de explosie een giftig, geelachtig slijm af, dat doodt de indringers, ze redden de kolonie met hun lichaam, ze laten daarbij zelf het leven”)
- Er wordt een wolf gesignaleerd aan ons graf
- Er is een dime te betalen voor elk insect dat we niet meer van de voorruit hoeven te schrapen
- We krijgen contacteczeem van kopermunten met een gat in
- Plakkaten smeken om onze aders op spandoeken aan de balustrades: “Geef bloed, red leven!”

Het landschap ligt bezaaid met miljarden wensbotjes van de meest voorkomende vogel op aarde - de industriële vleeskip met name - die geluk brengen als je ze knapt

Het water komt aan onze lippen
en ik sta hier in mijn juponneke
een bord aan mijn façade waarop staat: ‘Thuis te koop’

Want wat is hier nu eigenlijk het plan?
rijden we door, de nacht in
tot de weg ophoudt, en dan?
Oogjes dicht en slapen?

Zo zal ik het zeggen later:
ik heb geleefd in een tijd
waarin het schandelijk was
dat je op je werk twee dagen na elkaar
dezelfde kleren aanhad
Ik heb geleefd in een tijd
dat men geloofde
dat gelukkig zijn belangrijk was

We vertrokken met goede voornemens altijd
we wisten het allemaal, maar faalden
we hadden geen haar op onze tanden
we hebben onze tube tandpasta
systematisch met Veet verward

We reden ver en lang
We troffen zwoele nachten,
hangtuinen, volle grond,
zinnelijke verzadiging
maar ik wil minstens hebben verklaard:
we vertrokken met goede voornemens altijd

En dan tussen haakjes:

(alstublieft schrijf dit gedicht
negen keer over
stuur het naar negen vrienden
als een zin in een zin in een zin
Breek de ketting in geen geval
houd hem in stand
je zult zo rijk worden daarna
als de zee vol plastic is
Breek je hem toch
dan zit je je voor altijd vast
in de war der wirren
van je bubbel je bubbel je bubbel)

Anne Provoost