Odette van Heesbeen (1998) schrijft om zich af te zetten tegen het antropocentrische denkkader, waarbij ze zich verdiept in het gebrek aan taal voor gevoelens rondom ecologie en haar relatie tot het meer-dan-menselijke. Daarnaast experimenteert ze met biologisch materiaal en het groeien van slijmzwammen. Ze is onderdeel van schrijverscollectief Wildgewelf.