papieren helden

Ik kwam hem wel eens tegen op straat
Hij was niet zo groot en sliste een beetje
Had een heel knappe vriendin.

‘Iedereen die ik bel is niet thuis
Heb jij misschien zin om mee naar de film te gaan?’
Ik zei dat ik daar geen zin in had
‘Je mag wel een kop thee komen drinken’
Haalde Stanislavski’s Lessen voor acteurs, deel 1 van tafel
Wilde niet dat hij zag dat ik op vrijdagavond zat te studeren.

Kunstenaar die een schimmeltuin wilde maken
Schimmels hebben van die mooie kleuren
Hij had zelf geen kelder
Vroeg of het in de mijne mocht
We werden geliefden.

Ik keek door een raam van mijn huisje
Aan de Verschuerstraat
En wist
Zag het aan zijn lopen
Zag het aan zijn rug
Dat het echt zo was.

Misschien wilde hij wel rennen
Opgelucht
Wat hij zich had voorgenomen
Het uitmaken
Was nu gedaan
Maar hij wist natuurlijk dat ik naar hem keek.

Ik had de als ontbijt bedoelde croissants laten aanbranden.
De witte sokkendrager had nog niet ontbeten.

In de tijd daarna heb ik soms gedacht
Dat ik liever had dat hij was doodgegaan
Dan dat hij niet meer bij me wilde zijn.