papieren helden

Wat een zien

Als er iemand naar me zit te staren, in de trein ofzo, denk ik altijd ojee dat is een helderziende en die ziet dat ik spoedig zal komen te overlijden, ofzo. Helderzienden zien dat. En waarom zouden anderen dan helderzienden naar mij staren. Wat valt er aan mij te zien. Ik heb saai haar. Ben een magere graat. Draag vale kleren. Als ik naar de helderziende toestap en vraag: Wat ziet u? zal die zeggen: Ja ho hé, daarvoor moet je eerst betalen.
Soms zie ik zelf helder. Momenten waarop ik me realiseer dat ik niets weet. Iedereen zou op dat moment alles aan me kunnen vragen en ik zou op al die vragen het enige juiste antwoord kunnen geven. Of verzwijgen.
Ik heb zelf nog nooit durven staren naar iemand in de trein.
Pas op latere leeftijd heb ik geleerd naar de pupillen van mensen met wie je spreekt te kijken. Wat een zien, wat een zien!
En wat een daad. Ogen, zo in verstrengeling met elkaar.

Gezellig

Mijn man zegt dat ik te vaak het woord gezellig gebruik. Ook in mijn werk. In het manuscript voor mijn nieuwe boek streept hij zeventien keer het woord aan. Mijn man is leraar geweest. Hij streept graag aan. Nee, hij streept niet graag aan, maar hij is het nog niet verleerd. Aanstrepen is niet gezellig. Sorry. Het is niet gezellig.
Als je aan gezellig komt, kom je aan mij. Ik vind gezellig het belangrijkste woord van de hele wereld. Ook al is het in de meeste andere talen dan Nederlands – en Deens – nogal moeilijk exact te vertalen. Dat zegt genoeg over de precaire positie waarin gezelligheid zich bevindt. Terwijl het oer-Hollandse ‘Zeg, zullen we het een beetje gezellig houden?’ de belangrijkste aansporing is die je elkaar maar kunt geven. Over de hele wereld. In alle tijden.
Vraag ik aan mijn man: ‘Maar wat vind jij dan belangrijker dan gezelligheid?’ dan kijkt hij me alleen een beetje raar aan.
Ik zou niet in een land willen wonen waar ze het woord gezelligheid niet kennen. Als je in een land woont waarin je niet ‘Zeg, zullen we het gezellig houden?’ tegen elkaar kunt zeggen, wat moet je dan zeggen als het uit de hand loopt met de ongezelligheid? Alles doet pijn. Totdat het gezellig wordt. En daarom zal ik het woord gezellig gebruiken totdat ik erbij neerval.

Kijk!

Kijk maar door me heen. Jij met je ogen. Zie me. Zie alles wat ik ben. Zie wat ik niet kan zeggen. Omdat ik lui ben, omdat de woorden lui zijn, omdat de hele wereld zelfs uit de ijverigste woorden niet alle waarheid destilleert. Luister maar niet. Kijk met die ogen van jou naar mijn waarheid die om een hoekje staat te rillen. Van naaktheid. Kijk maar! Bij jou mogen alle woorden uit.